Telefon yokken kentlerde,
Yangın çıkınca bir yerde,
Dumanı, ilk gören adam
Seçerek yüksek bir dam:
"Yangın vaar!" diye inlerdi.
O, ne korkulu günlerdi
Çoluk, çocuk, hoca, hacı,
Bir o kadar tulumbacı,
Takır takım koşarak,
Yangın yerine giderdi.
Çoğu kez onlar gelmeden,
Yangın evi kül ederdi.
İtfaiye kuruldu da
Yangın derdi sona erdi.
Mehmet Necati ÖNGAY
dersimiz.com Ekledi
Telefon yokken kentlerde,
Yangın çıkınca bir yerde,
Dumanı, ilk gören adam
Seçerek yüksek bir dam:
"Yangın vaa
Güncelliği tükenmez kazalar başımızda,
Onlar hep yetişirler bir anda karşımızda...
Ocak açık kalınca ya da fela
Yıkımların
En kötüsüdür yangın.
Her şeyi bir anda
Yakıp yok eder.
Bir anda
Evsiz, barksız,
Ana
Bir küçük kıvılcım
Alevleri hazırlar.
Dikkatsizlik sonunda
Çıkar bütün yangınlar,
Ateşte yemek kalmaz.
Eğitici Çocuk Şiirleri Ana Sayfa