Nasrettin Hoca'nın eşeği ölmüş. Kapısının eşiğine oturmuş, hüngür hüngür ağlıyormuş. Bir komşusu yaklaşarak:
- A Hoca, geçende karın öldü, ağlamadın. Bir eşek için ağlamak sana yakışır mı?
Nasrettin Hoca da cevap vermiş:
- Nasıl ağlamayayım? Karım ölünce, eş dost, hepiniz etrafımı aldınız, "Üzülme, biz sana daha iyisini buluruz" dediniz. Ama bir Müslüman çıkıp da "Hoca ağlama, sana eşek alırız." demedi.
fıkraoku.com Ekledi
Bir gün Nasreddin Hocanın canı sıcak bir tarhana çorbası çeker. Mutfağa gidip tencerelerin kapaklarını tek tek açıp bak
Arkadaşlarından biri Hocaya sorar:
- Hoca, Dünya kaç metre?
Tam o sırada bir cenaze geçiyormuş yanlarından. Ho
Hocanın tavuğu ölmüş. Civcivleri de başıboş kalmış.
Hoca kaybolmalarından korkmuş. Boyunlarına siyah bezler bağlam
Nasrettin Hoca, bir gün eşeğiyle odun getirir. Karısına:
- "Hatun, eşek çok yoruldu, onu bir yemleyiver," diye se