Eski zamanlarda köylünün biri, istenen vergileri hiçbir zaman vermezmiş. Tahsildarı kovalar, muhtarı azarlar. Ama sonunda karakola çekilip temiz bir dayak yedikten sonra vergiyi verirmiş.
Onun bu inatçılığına bir gün karısı dayanamamış:
- Ah be adam! Madem sonunda vereceksin, niye zamanında vermezsin de boş yere dayak yersin?
Adam kızmış:
- Be kadın, hemen kuzu kuzu ödersek, bizim kabadayılık nerede kalır.
fıkraoku.com Ekledi
Kendi halinde yaşayan, gariban bir köylü şehre gitmişti. Büyük bir mağazada iki kişinin karşılıklı oturup konuştu
Köylünün birinin samanlığında yangın çıkar. Köy ahalisi, samanlığın içinde bir adam olduğunu fark eder. Yangını el birliğiyle
Dört arkadaş anlaşmışlar tarlaları birlikte biçeceklermiş. Birinci gün sabah bir araya gelmişler, çok erken toplan
İstanbul'un taşı toprağı altındır diyerek memleketinden kalkıp gelen bir köylü, kuyumcu dükkanının vitrinini hayra