Yurdumun Ormanları (Halil MANUŞ) Şiiri

Yurdumun Ormanları (Halil MANUŞ)

Edirne'den tut Kars'a
Yurdumun ormanları
Ağaç dolsun her arsa
Yurdumun ormanları

Servi, kayın, sarıçam
Kokar hep buram buram
Dört bir yana salar nam
Yurdumun ormanları

Palamut, gürgen, meşe
Dikerek başla işe
Versin huzur ve neşe
Yurdumun ormanları

Orman; süsü doğanın,
Ciğerleri vatanın,
Hayatıdır insanın
Yurdumun ormanları

Yaşlısını sökelim
Taze fide dikelim
Can suyunu dökelim
Yurdumun ormanları

Doğa bize emanet
Ormanlar büyük nimet
Yeşil kalsın, gayret et
Yurdumun ormanları

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ Ekledi

Ormanı Değil Kendini Yakıyorsun

Sigara fırlatmışsın, ortam bol oksijenli,
Belki başka bir sebep, olmalısın dikkatli?

Bazen cam kırıkları,

Orman Ve Ağaç

ağaçların, kuşların
yuvasıdır orman
böceklerin, çiçeklerin
yuvasıdır orman

senin, benim, hepimizin
nefes a

Kıymetli Ormanlarımız

sen insansındır o ağaçtır
suya, ışığa ve sevgiye
bir insan, kadar muhtaçtır
ağaçların şehri orman
onu ne yak!! ne sök

Bir Ağaç Dikilince (Ayçanur Gürle)

bir ağaç bile
dikilince sanki
yeni bir hayat
yeni bir gün doğuyor

küçük diye geçme
o güzel ağacı
içinde ferahlık
se