Karadeniz Şiiri

Karadeniz

Esenyeller dürtünce, homurtuyla uyandın
Milyon kulaç atarak, kapımıza dayandın

Dayılanırken böyle, seni kimler tepeler?
Belki hırçın bulutlar belki yalçın tepeler.

Salınarak gelirde, kıyıları kaşırsın;
Neden adın karayken ak köpükler taşırsın?

Uzanmışta Amasra, bir öpücük veriyor
Bakacak'ın yeşili, dumanında eriyor.

Söyle ey Karadeniz! Hırçınlığın durdu mu?
Kayalara yaslanmış, süzülürken İnkumu.

Griye çalan suyun, düşünür kara kara
Hoşçakal Karadeniz, bekler bizi Ankara

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir Ekledi

Türk Bölücüden Hoşlanmaz

Bölücülük, hainlik bölücülük doymazlık,
Bölücülük kalleşlik bölücülük gaddarlık?

Bölücülük alçaklık bilmediğimi

Türk Asildir

Bu şerefli milleti sanıyorlar kimsesiz,
Neden düşmanlarım çok, neden hepsi şerefsiz?

Oysa milletimiz Türk,

Biz, Türk Milletiyiz

Biz, millet bilinçliyiz, millet sevdalısıyız,
Bizler Türk?üz, milletseverliğimizle varız?

Biz, bayrak düşürmeyi

Türkiye'm

İstanbul'un havasında bunaldım
Anadolu diyarında yol Aldım
Konya'da hoş görüyü aradım
Mevlana'da huzur bu