Ey Nebiler Nebisi (Halil Manuş) Şiiri

Ey Nebiler Nebisi (Halil Manuş)

Ümmetine âşıksın
Ey Nebiler Nebisi
Nurdan sönmez ışıksın
Ey Nebiler Nebisi

Yıl, vahşet dolu yıldı
Halk puta secde kıldı
Doğdun putlar yıkıldı
Ey Nebiler Nebisi

İlk babanı kaybettin
Doğmamışken yetimdin
Hakk'a malum kaderin
Ey Nebiler Nebisi

Süt annesi arandı
Kimse talip olmadı
Yalnız Halime aldı
Ey Nebiler Nebisi

Öksüz kaldın anneden
Sonrasında dededen
Koruyordu halk eden
Ey Nebiler Nebisi

Beklenen gün gelince
"Oku" dendi ilk önce
Örttü seni Hatice
Ey Nebiler Nebisi

Güne sıvanmaz balçık
Seçilmiş kuldun artık
Tebliğ ettin apaçık
Ey Nebiler Nebisi

Uhud, Hendek ve Bedir
Ganimetti pek çok esir
Gönüllere ettin tesir
Ey Nebiler Nebisi

Seninle yayıldı din
Baş tacımız sünnetin
Artık bizde emanetin
Ey Nebiler Nebisi

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ Ekledi

Sevgili Peygamberim

Sevgin ile seni andım,
Sevdim seni Peygamberim.
Seni andım, aydınlandım,
Sevdim seni Peygamberim.

Çağırarak kutlu

Rüyayı Saadet

Kalbim kasvet bağlamışken.
Rüyamda Resulullah'ı görsem.
Günahıma üzülüp ağlamışken.
Rüyamda Resulullah'ı görsem.

Sevgililerin Sevgilisine

Ey sevgililerin sevgilisi
Gönüllerin tacı,kalplerin ilacı...
Sana sevgim o kadar büyük ki,
Neyle tasavvur e

Efendim

Ezelden, ebede, solmayan çiçek;
Yüreklerde açan gülsün Efendim.
Rahmet pınarından doyasıya içsek;
Bizimde yüzümüz