A y ş e c i k (Mustafa UZELLİ)
Bini aşmıştı dedi
Kahvaltısı soğan biberdi.
Neden diye büyüklenmez,
Ne bulursa onu yerdi.
Elinden ne gelirdi
Ayşecik fakirdi.
Sapsade bir giyimi vardı
Sırtı da kürksüzdü.
Temiz kalpli, yufka yürekliydi
Dokunsalar ağlardı
Ayşecik öksüzdü.
Örgü dikiş eksilmezdi elinden
Eğlenceye vakit ayıramazdı
Onun gözünde mutlu insan
Gününü gün edip yaşayandı.
O'ysa tek odalı evinde
Tek başına yaşardı
Ayşecik garibandı.
Mustafa UZELLİ
Mustafa UZELLİ Ekledi